Eveet sayın izleyiciler..Şu anda yazmış olduğum ve okumuş olduğunuz bu satırları artık mezun olmuş,üniversitesini bitirmiş,hayatına kendi idealleri doğrultusunda yön vermek üzere olan bir yetişkin birey olarak yazıyorm:) Bu ne demek biliyo musunuz siz hıı?:)
Walla mutluluktan havalara uçuyorum desem abartmış sayılmam heralde.Her ne kadar çevrem ağlayan zırlayan insanlarla dolu da olsa gayet de mutluyum,huzurluyum herşeyden önemlisi gururluyum kendimle.16 senedir bu verilen eğitim mücadelesinin doruğuna ulaştım üniversite mezunu olarak daha ötesi var mı ki?
Cts günü klasik kep atma törenimiz de oldu.Tüm anneler babalar çocuklarının haklı gururunu paylaşmak için okuldaydılar.O coşkuya ortak oldular.Biraz fazla kalabalık ve havasızdı gerçi ortam ama hiç farkedilmedi bie çekilen sıkıntılar heyecan arasında.
Düşünüyorum da,daha doğrusu düşünmeye çalışıyorum da şu geçirdiğim 4 seneyi..ne çabuk geçmiş demekten alamıyorum kendimi.Daha dün gibi hatırlıyorum oysa ki üniversiteye kayıt olduğum günü,ilk kurulan arkadaşlıkları,ilk dersleri,zamanla kurulan ve git gide sağlamlaşan dostlukları..Hey gidi günler heeyy diyorum sonra da.Nerdeeen nereyeee di mi?
Finalleri vardıı,vizeleri vardııı,sabaha kadar abuk subuk latin latin terimleri ezberlemesi vardı,histolojisi,biyokimyası,immünolojisi vardıı...Hepsi birer anı oldu hafızalarda şimdi.Yaşanılan stresler,çekilen sıkıntılar çooook geride kaldı:)
Gerçi hepsinin tadı ayrıydı tabi.Üniversite deyince hemen aklıma gezme,tozma,eğlence geliyo herkes gibi.Mutlak özgürlük durumunun yanında,sorumlulukların artması hele ki benim gibi İstanbul Universitesindeysen anlamsız kurallar,yersiz bürokrasiyle mücadele insanı yaşlandırıyo,olgunlaştırıyo..İnsanı insan yapıyo üniversiteden mezun olmak.Onun için bu sıralar sorumsuz ve boş boş bi şekilde keyfini sürüyorum uzun bi zamandır özlemle beklediğim bu eşsiz zamanın:)
Gelecek herkese ne surprizler hazırlar bilinmez.Umarım herkes bi şekilde bu hayat mücadelesinden en az hasarla atlatır ne diyim.Bilemedim..
İlug@
