Öncelikle belirmek isterim ki bu yazı yaklaşık 25 yaşına merdiven dayamış genç bir bayanın 20 lik yaş dişlerinin çıkma mücadelesini anlatan buramburam acı kokan bi blog yazısıdır!
Ya böyle bi acı yok arkadaş. Vallahi yok, billahi yok. Yani şunun gibi bişey işte diyip benzetebilcem bişey de yok.
Böyle derinlerden derinlerden geliyo kendileri, sinsi sinsi hain hain.. bi hafta çıkar gibi yapıp acısını bana veriyo, sonrasında yine aynı sinsilikle acısını da alıp uzaklaşıyo. Sonrasında bikaç hafta geçiyo, yine aynı sinsilikle çıkar gidi yapıyo acısıyla beraber, yine aynı şekilde uzaklaşıveriyo en dibi yaramadan.
Bu esnada zaten acıya ağrıya bağışıklık sağlamış oluyo bünyemiz. Buna diycemiz yok tabi. Hatta artık çıksa da o da kurtulsa biz de kurtulsak moduna giriyoruz.
Amma velakin sonuncu çıkma çabası, yani bayram arifesinden bu yana çekmekte olduğum bi başka. Hani çıkacak yer acıyacak tabi onu kabullendik zaten de gözüme kadar ağrı tutuyo arkadaş..var mı böyle bişey yaa.. Aynı Türk filminden bi replik gibi..
" Vecihi geliyo...Bu sefer başka türlü geliyo.. Valla ben çağırmadım!!"
Offf..Yanağım manağım dalağım böbreğim heryer şişmiş durumda. Ağrıyı acıyı geçtik hani onların bizi olgunlaştırdığına inanıp biraz olsun rahatlamak istiyoruz da hayatsal fonksiyonlarımızı yerine getirebilsek ona da şükretcez tabi. Kaç gündür yemek yiyemiyorum doğru düzgün. Çorbalar yapılıyo, içine ekmekler doğranıyo, yumuşak yumuşak böyle acımasın etmesin hesabına ama yok yani.. Naapcamı da bilmiyorum. Bi formülü olduğunu da sanmıyorum.
Sanki o çıkmadan önce yemek yeme kalitemde bi sorun bi eksiklik varmış gibi bi de çıkıveriyo kafasına estiği gibi. Bıcırık bi dişin yaptığına bakar mısınız hele?
Her zamanki gibi " Geldiği gibi gider." diye düşünüyorum ama yok walla. bu sefer kararlı galiba. Ordan çıkmadan gitmiycek anlaşıldı.
Çıksan da artık sen de kurtulsan biz de şekerim!
Offf...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder