23 Nisan 2010 Cuma

Bugün 23 Nisan..Neşe Doluyor İnsan..

Evet efendim..23 Nisanlar eskiden bizim evimizde çocuk bayramı olarak kutlanıyordu.Atamız sağolsun bu vatanı bize emanet etmekle kalmadı tüm dünyada eşi benzeri olmayan bir bayramı da tüm çocuklara armağan etti..Bu kapsamda da bizi mutlu etmek adına yapılan bir sürü planlar programlar,balonlar,güzel kıyafetler,gezmeler tozmalar,şekerlemeler bu planın temel taşlarındandı..Amma velakin zaman gelip geçince insanlar da büyüyünce 23 Nisan bizim bayramımız olmaktan çıktı mı sanıyorsunuz?

Böyle düşünüyorsanız kocaman bir yanılgı içine giriyosunuz demektir:)
Çünkü bizim gibi annesi çalışan bi aile için 23 Nisan eskisi gibi olamasa da yine gezmeler,tozmalar,başbaşa vakit geçirmeler demektir:)

Bu hatta öyle bi hal aldı ki her sene geleneksel bi şekilde aksatmadan 23 Nisanlarımızda gezeriz,tozarız,kafa boşaltırız hep beraber..Tıpkı bayram gibi..

Bu seneki adresimiz de benim çocukluğumun geçtiği,her bi köşesinde ayrı ayrı anılara sahip
olduğum Kadıköy'dü.
Kadıköy'ün insanımsı bi yanı var bence..Duyguları,düşünceleri,zevkleri var..Yaşıyo Kadıköy..Ölü değil diğer yerler gibi.


Kültürlü,gururlu ve kendinden emin o tavrını seviyorum ben Kadıköy'ün.Kadıköy'de de kendi gibi insanlar oturuo gibi geliyo bana.Nası Nişantaşı'nda Nişantaşı gibi insanlar oturuosa Kadıköy'de de Kadıköy gibi insanlar oturuyo.Bilinçli,kültürlü,saygılı..GerçiKadıköy'ü de Kadıköy yapan bizler değil miyiz diycek olanlarınız olabilir tabi ama bilmiyorum işte..Seviyorum ben o entellektüel havayı:) Belki de bunda en büyük etken çocukluğumun oralarda geçmiş olmasıdır..

Eskiden ne çok giderdim sahildeki hayvan satılan yerlere..Gerçi uzunca bir zamandır yok ama..Orası boş kalmış mesela.Ya da ilk sinemama yine Kadıköy Bahariye sinemasında gitmiştim.Aslan Kral olması lazım yanlış hatırlamıyorsam.Ya da ilk tiyatroma da yine ilkokul 2 ye giderken Haldun Taner Sahnesi'nde gitmiştim.Onun dışında Maraş dondurmacısından dondurma kapma hırsına ilk defa o zaman erişmiştim:) Bayramda anneme orda bi mağazada gördüğüm kırmızı pileli eteği alması için az yalvarmamıştım.19T hattı hala daha aklımda.Öyle bi kazınmış ki beynime..:)

Sonra..AnnemleAkbank'a az gitmemiştim.İlkokuldayken kendimi denemek için dershanelerin yaptığı sınavlara az katılmamıştım oralarda.Aklımda kalan tek dershane de Denge dershanesiydi.Tam Kadıköy Evlendirme Dairesi'nin karşısındaydı hatta.Şu anda orda olcanı sanmıyorum gerçi de..Neyse..:)

Bunlar ilk aklıma gelenler Kadıköy denince.Daha kimbilir neler gelicek aklıma biraz daha düşüncek olursam eğer:)

Neyse geçmişe mazi geleceğe niyazi diyerekten günümüze gelicek olursak şansımıza da bugün hava pek güzeldi.Bindik vapurumuza da,aldık simitlerimizi de.Martılara atcaz ya..Nası da havada yakalıyo keratalar bi görmelisiniz yaa..Benim en büyük zevklerimden biri aslında vapurda martılara simit atmak.Öyle mutlu oluyorum ki benim attığım simitler kursaklarından geçince..Yiğin martılarım yiğin diye konuşasım bile geliyo onlarla da o kadar da diil diyorum tabi:)

İşte bugün de bindik vapurumuza..Uzunca bir zamandır binmiyorduk hep birlikte.Simit attık martılara da.Kadıköy'ün o eşsiz atmosferinde de keyifle dolaştık.Sahaflardan aradığım kitabı buldum.Bi kaç değişik incik boncuk aldım Sanatkarlar Sokağı'ndan da..Süslüyüm ya hani..Ne süs ne süs:)

Sonra yemek yedik bi yerde..Tam dönerken de okuldan arkadaşımla karşılaştık:) Dünya ne küçük yahuu dedik..Sonrasında da yine geldiğimiz vapurla geri döndük.Şimdi de bacaklarımı uzattım kahvemle beraber bu yazıyı paylaşıyorum burada:)

Mutluyum..Huzurluyum..Ama..Çooook..Yorgunum!!:)
İlug@(:)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder